Το νέο MacBook Pro δεν είναι πρόβλημα. Το macOS όμως;
Μέχρι τη μέρα να βγάλει η Apple το τελευταίο MacBook Pro το σκηνικό έμοιαζε σαν την ηρεμία πριν από την καταιγίδα. Η καταιγίδα θα ερχόταν ό,τι μηχάνημα κι αν έκρυβε πίσω από την κουρτίνα ο Philip Schiller, Senior Vice President στο Marketing της Apple, εκτός κι αν εμφάνιζε κάτι εντελώς αναπάντεχο, κάτι όπως ένα αυτοκίνητο. Όμως δεν πρόκειται να το πήγαινε τόσο μακριά.
Το πρόβλημα της Apple μέχρι εκείνη τη μέρα ήταν ότι είχε παραμελήσει παραπάνω από το κανονικό γι' αυτήν τα laptop της και ακόμα περισσότερο τα desktop της. Έτσι, βρέθηκαν δύο groups ανθρώπων ζωσμένοι με αντι-Apple εκρηκτικά: Οι συνηθισμένοι haters, με τους καλύτερους από αυτούς να αγοράζουν Apple μηχανήματα αξίας 2.000 ευρώ ώστε να νιώθουν ότι δικαιούνται να μισούν και με το νόμο. Μαζί τους αυτή τη φορά ήταν η θορυβώδης, “αδικημένη” ομάδα των designers-developers, που ήθελε/χρειαζόταν νέους υπολογιστές. Συνολικά μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Από κοντά ήταν φυσικά και τα media που μύρισαν αίμα.
Η Apple βέβαια έχει αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν ότι δεν καταλαβαίνει από τέτοιες φωνές. Δεν είχε παραπάνω από ένα νέο έτοιμο μηχάνημα να δείξει, αυτό έδειξε και τέλος.
Και μετά άνοιξαν οι ουρανοί: Το νέο Pro, δεν είναι για pros, είναι ανεπαρκές. Είναι πολύ ακριβό. Δεν έχει τις συνηθισμένες θύρες κι έτσι εξαναγκάζει τον κόσμο να αγοράσει καλώδια για να συνδέσει τις άλλες συσκευές του. Δεν είναι επεκτάσιμο. Δεν έχει Escape key. Το TouchBar, η νέα mini οθόνη που αντικαθιστά τα F Keys στο πληκτρολόγιο, είναι για παιδάκια. Η Microsoft καινοτομεί πιο πολύ. Η Apple δεν ενδιαφέρεται πια για το desktop.
Ανεξάρτητα από το τι από παραπάνω είναι αλήθεια, το παρελθόν έχει δείξει ότι τα οποία "επιχειρήματα" γίνονται ασήμαντα σε ένα μικρό βάθος χρόνου. Αυτό το MacBook Pro δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια φυσική και αναμενόμενη εξέλιξη, 100% στη λογική της Apple: ελαφρά καλύτεροι επεξεργαστές, περισσότερη αλλά όχι πάρα πολλή μνήμη, καλύτερη οθόνη, σημαντικά πιο ελαφριά και portable μοντέλα.
Όλα αυτά με μια καινοτομία, το TouchBar φυσικά. Μία καινοτομία η οποία μένει να αποδειχτεί πόσο χρήσιμη είναι στην πράξη.
Άρα όλα ελεγχόμενα με το update της Apple
Όχι ακριβώς.
Σίγουρα, όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι τα χρήματα και το hype είναι στο iPhone, στο iPad, σε ότι αποκαλούμε “mobile”, όχι σε έναν desktop υπολογιστή. Αυτό ακόμα κι αν δεν το έλεγε η πορεία των πραγμάτων, θα το ομολογούσαν τα βουνά από δολλάρια που υψώνονται στα ταμεία της Apple. Η οποία Apple μάς το έχει κάνει ολοφάνερο: κανένας σταθερός υπολογιστής δεν έχει την υπεραξία ούτε καν μισού iPhone.
Οι designers και οι developers όμως χρειάζονται σταθερούς υπολογιστές για να δουλέψουν. Επιπλέον, θεωρούνται κάτι σαν “ιδρυτικά” μέλη του οικοσυστήματος της Apple. Είναι το νερό που γύριζε τον μύλο της όταν δεν υπήρχε ψυχή από hipsters ή haters στον ορίζοντα. Αυτοί οι “συνιδρυτές” νιώθουν ότι αξίζουν μεγαλύτερης προσοχής από την Apple. Όταν το Mac Pro π.χ. έχει σχεδόν τριπλασιάσει τον αναμενόμενο χρόνο των updates του, ποιος δε βρίσκει την γκρίνια ως το φυσικό επόμενο;
Τίποτα από αυτά όμως δε θα είχε το βάρος που έχει σήμερα αν δεν υπήρχε μια λεπτομέρεια που τα αλλάζει όλα: το λειτουργικό σύστημα, το macOS, δεν είναι σε φόρμα.
Η Apple τα παλιά τα χρόνια ήταν μια εταιρεία όπου το hardware ήταν αναλογικά καλύτερο του software που είχε να παρουσιάσει. Αυτό άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει, σε σημείο που το software φέρνει πια σημαντικά κέρδη. Το iCloud και το iTunes είναι τα πιο φανερά παραδείγματα. Όμως τι γίνεται με το macOS;
Τα τελευταία λειτουργικά δείχνουν παραμελημένα. Το πιο πρόσφατο macOS, το Sierra, αν δεν είναι μέτριο, σίγουρα δεν είναι κάτι σπουδαίο. Εκτός αν κάποιος θεωρεί ότι το να ρωτάς στο Siri τι καιρό κάνει είναι σπουδαίο. Το Mail app μοιάζει παρωχημένο, καθώς έχει να αναβαθμιστεί ουσιαστικά πάνω από μια πενταετία τη στιγμή που οι email clients αλλάζουν αστραπιαία. Το Notes app αναβαθμίστηκε μεν πριν λίγα χρόνια αλλά κόλλησε εκεί. Η σουίτα Pages, Numbers & Keynote (ειδικά αυτό) προχωράνε απελπιστικά αργά. Και πάει λέγοντας.
Η Apple είχε κι έχει ένα φανταστικό πλεονέκτημα: φτιάχνει η ίδια hardware και software κι αυτό κάνει τα μηχανήματα να αργούν να παλιώσουν. Για την ακρίβεια, τα φτιάχνει πολύ καλά. Δεν υπάρχουν κολλήματα, τα apps λειτουργούν αρμονικά, το όλο περιβάλλον είναι εύρυθμο. Αυτό είναι αρκετό (με το πανίσχυρο bonus των iPhone βέβαια) στο να πείσει νέους καταναλωτές να κάνουν το switch και να μπουν στον κόσμο της. Όμως δεν αρκεί για τους πιο παλιούς, τους designers και τους developers που λέγαμε, να τους κρατήσει ζεστούς. Αν π.χ. το MacBook Pro κοστίζει 2.500 ευρώ και συνοδεύεται από ένα λειτουργικό σύστημα που είναι στην αιχμή, τα χρήματα αυτά μπορούν να δικαιολογηθούν πιο εύκολα. Αν όμως το λειτουργικό δεν ενθουσιάζει, τότε το ίδιο ποσό δείχνει πολύ πιο μεγάλο και συχνά προκλητικό. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο η Apple μοίαζει να χάνει τον έλεγχο. Με αυτή την οπτική τα παράπονα του πιο ειδικού κοινού της είναι απόλυτα δικαιολογημένα.
Η επόμενη μέρα
Το πιο πιθανό είναι ότι η Apple σύντομα θα κάνει αναβάθμιση βλ. iMac, Mac Mini και θα ξεκαθαρίσει το τοπίο π.χ. το MacBook Air πάει προς κατάργηση, στο υπόλοιπο hardware. Το φρέσκο πράγμα που λέγεται TouchBar θα το δούμε και στα συμβατικά πληκτρολόγια.
Είναι φανερό ότι υπάρχει σχέδιο πίσω απ’ όλα αυτά, απλώς η Apple θα το αφήσει να φανεί όταν έρθει η ώρα του, χωρίς βιασύνες και αγνοώντας τις γκρίνιες. Αυτό έκανε πάντα και της βγήκε, αυτό θα συνεχίσει να κάνει. Ωστόσο μακροπρόθεσμα θα χρειαστεί γενναίες ενισχύσεις και στο λειτουργικό της, αν θέλει να κρατήσει ολόκληρο το οικοσύστημά της σε ανάλογα καλό επίπεδο. Τώρα μοιάζει σαν να επιλέγει να το αγνοεί, σαν να εξαργυρώνει το momentum της. Αυτό όμως δεν μπορεί να συνεχίζεται για πάντα.
Η Apple σαφώς κι ενδιαφέρεται για το desktop, το λένε οι ίδιοι το δείχνουν και τα γεγονότα, όμως τα καρπούζια έχουν γίνει πολλά: iOS και smartphones/tablets, το Watch, macOS και σταθεροί υπολογιστές, services τύπου iCloud & iTunes, συνδεσιμότητα συσκευών κάθε είδους εντός του σπιτιού (από το PC έως το ψυγείο έως την πόρτα του γκαράζ), τα σχέδια για ένα αυτοκίνητο, artificial intelligence και όσα ακόμα φύλλα έχει η τράπουλα. Αυτό που βλέπουμε δηλαδή είναι μια εταιρεία να τα έχει πάει πιο καλά απ’ όσο σχεδίαζε πριν μια δεκαετία και τώρα δεν μπορεί να ανταποκριθεί το ίδιο καλά στα standards που εκείνη έθεσε.
Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε στ' αλήθεια να ασχοληθούμε με το αν το MacBook Pro έπρεπε να έχει περισσότερη μνήμη, χωρίς να δούμε το δάσος, δηλαδή τη συνολική πορεία της Apple μέσα στο χρόνο. Ναι, τα κινητά και ό,τι γίνεται εκεί είναι ο πολιορκητικός κριός κι αυτό δε θ' αλλάξει για καιρό ακόμα. Ωστόσο, η Apple είναι μια μηχανή όπου το κάθε γρανάζι παίζει ρόλο. Το macOS είναι ένα τέτοιο γρανάζι. Όσο συνεχίζει να δουλεύει η μηχανή αποκλείεται μεν να δούμε κινήσεις τύπου Microsoft (όπου σε ένα βράδυ μέσα έσβησε οτιδήποτε αφορούσε το mobile κάνοντας ουσιαστικά επανεκκίνηση μόνο με ό,τι λειτουργούσε καλά), αλλά η ανεπάρκεια του macOS θα γίνεται όλο και πιο χτυπητή.
Το σίγουρο είναι ότι οι haters θα συνεχίσουν να μισούν, οι καταστροφολόγοι θα συνεχίσουν να βλέπουν ότι που να'ναι βάζει λουκέτο, τα fanboiz θα προσεύχονται στο μήλο και οι υπόλοιποι θα αναρωτιόμαστε αν η Apple μπορεί να βγάλει ένα νέο προϊόν που θα κάνει μπουμ, όπως έκανε με το iPhone. Business as usual δηλαδή.