Βραβεία ΕΒΓΕ 2016
Στα φετινά βραβεία ΕΒΓΕ θα έχω την τιμή και τη χαρά να είμαι ένας από τους κριτές για την κατηγορία “Ψηφιακές Εφαρμογές”.
Είναι η πρώτη φορά που βρίσκομαι στη διαδικασία να κρίνω κι όχι να κριθώ. Αυτό νομίζω είναι πιο δύσκολο, γιατί πρέπει να είσαι αυτό που ζητάς όταν το δικό σου έργο είναι υπό κρίση. Επειδή σε ένα διαγωνισμό πάντα ένας μόνο νικάει, ξέρεις εκ των προτέρων ότι οι υπόλοιποι υποψήφιοι θα είναι δυσαρεστημένοι. Άρα, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι δίκαιος, ώστε να μπορείς να υπερασπιστείς τις επιλογές σου και να συνεχίζεις να είσαι εντάξει με τον εαυτό σου.
Ευχαριστώ πολύ το Δημήτρη Φακίνο για την πρόσκληση και την άριστη επικοινωνία.
Τρεις ερωτήσεις & οι απαντήσεις τους
Στα πλαίσια του διαγωνισμού τέθηκαν στην κριτική περιοχή τρία ερωτήματα σχετικά του χώρου. Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις μου είναι:
Αισθητική και λειτουργικότητα: Αν σε ένα project, φτάσετε στο σημείο που δεν έχετε άλλη επιλογή από το να θυσιάσετε τμήμα ενός από τα δύο προηγούμενα, τι επιλέγετε συνήθως;
Θα επέλεγα να θυσιάσω την αισθητική.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, με κορυφαίο αυτό του Amazon, το οποίο για χρόνια ήταν αισθητικά κακό. Ωστόσο, αυτό δεν απέτρεπε τον κόσμο από το να αγοράσει και να το κάνει πρώτο κατάστημα (ηλεκτρονικό ή φυσικό) στον κόσμο. Το ότι συνέβη αυτό οφειλόταν στο ότι και λειτουργούσε σωστά και είχε εκπαιδεύσει το κοινό του σωστά μέσω συνεχών μικρών βημάτων που αφορούν το User Experience.
To Facebook επίσης, δε θα το χαρακτήριζε κάποιος ως υπόδειγμα κομψότητας. Ωστόσο λειτουργεί άκρως αποτελεσματικά. Από τη στιγμή που έχουν τεθεί και υλοποιηθεί σωστά οι αρχές του User Experience Design (μεταξύ μας, πράγμα σπάνιο) τότε εύκολα θα επέλεγα να θυσιάσω την αισθητική.
Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο επαγγελματία του χώρου να αποφύγει;
Θα του πρότεινα (όχι “συμβούλευα” όμως - είναι ενοχλητικές οι συμβουλές) να ακούει και να διαβάζει όλους τους ανθρώπους του χώρου που θεωρεί σημαντικούς, αλλά ποτέ να μην ακολουθήσει αυτά που λένε σαν να είναι δόγματα. Τα δόγματα είναι κακό πράγμα έτσι κι αλλιώς.
Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και εξίσου μοναδικές είναι οι συνθήκες στις οποίες ζει: όλοι μας έχουμε διαφορετικά βιώματα, εκπαίδευση και παιδεία, οικονομική κατάσταση, κοινωνικό περιβάλλον και πάει λέγοντας. Συνεπώς, ο καθένας από εμάς πρέπει να κάνει τα δικά του προσωπικά λάθη και να φτιάξει το δικό του δρόμο στον οποίο θα βαδίσει. Το να μην κάνει λάθη είναι ανέφικτο και το να κάνει λάθη άλλων, είναι άχρηστο.
Το να αποδεχτεί και συμφιλιωθεί κάποιος με τα λάθη του, ενώ συνεχίζει να προσπαθεί να βελτιώνεται, πιστεύω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για κάποιον να μείνει στο παιχνίδι δυναμικά.
Μία από τις τάσεις που θεωρείτε ότι θα επικρατήσουν στο κοντινό μέλλον στο χώρο των ψηφιακών εφαρμογών, είναι…
Πιστεύω ότι στο μέλλον θα προκύψει ο συνδυασμός δύο πολύ δυνατών τάσεων:
Η μία είναι η έκρηξη στη διασύνδεση εφαρμογών μεταξύ τους με εκμετάλλευση κοινών δεδομένων. Κάτι σαν αυτό που κάνει σήμερα το Health app του iOS με τρίτες εφαρμογές, αλλά πολύ πιο έντονα και εκτεταμένα.
H άλλη είναι η ανάπτυξη εφαρμογών που θα απευθύνονται όχι σε πιτσιρικάδες. Καθώς το Internet ωριμάζει, μαζί του ωριμάζουν και οι πρώτοι του χρήστες. Αυτοί οι άνθρωποι αναζητούν, σχεδόν επιζητούν, το επόμενο Snapchat που να τους αφορά άμεσα. Πιστεύω λοιπόν, ότι θα προκύψουν εφαρμογές, οι οποίες θα εκμεταλλεύονται κοινά δεδομένα που ο χρήστης θα παρέχει για τη ζωή του αυθόρμητα. Σε αντάλλαγμα θα παίρνει προσωποποιημένες υπηρεσίες που θα αφορούν την καθημερινότητά του, συχνά βελτιώνοντάς την.
Το “έξυπνο” σπίτι είναι ένα παράδειγμα συνεκμετάλλευσης τέτοιων δεδομένων από διάφορες εφαρμογές και προφανώς αφορά περισσότερο τους ανθρώπους που διαχειρίζονται μια σύνθετη καθημερινότητα στο χώρο που ζουν.
