Τα καλύτερα του 2009 (και μερικές ακόμα σκέψεις)
Μεγαλώνοντας τα πράγματα αλλάζουν πρόσωπο με ένα περίεργο τρόπο. Όσο πιο βαθιά μπαίνεις στις καταστάσεις τόσο λιγότερες εκπλήξεις βλέπεις. Αυτό δεν είναι καλό. Μαθαίνεις να φοβάσαι σιγά σιγά. Οι εκπλήξεις που έλεγα πριν είναι συνδυασμένες όλο και περισσότερο με άσχημα πράγματα. Παλεύεις για να εξαγοράσεις χρόνο. Φθείρεσαι. Οι αποφάσεις που παίρνεις δεν είναι και τόσο ανέμελες πια. Όσο για ανασφάλεια; Αν δεν είσαι δημόσιος υπάλληλος και ταυτόχρονα καμμένος, η ανασφάλεια σε ζώνει σαν φίδι.
Αν είμαι εγώ μόνο που καταλαβαίνω έτσι τα πράγματα, ΟΚ σταματάω εδώ. Αλλά δεν είμαι ο μόνος. Όλο αυτό όμως είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Αν μείνεις σε αυτή, καλύτερα να το κλείσεις το μαγαζί.
Η άλλη όψη λέει ότι όσο έχεις την υγεία σου έχεις βάσιμους λόγους να πιστεύεις ότι όλα μπορούν να πάνε καλά. Μέσα στο 2009 είχα αρκετούς τέτοιους βάσιμους λόγους να πιστεύω ότι τα άσχημα μπορούν να είναι λιγότερο άσχημα και τα καλά να πάνε καλύτερα.
Υπέρ της αισιοδοξίας και της τόλμης - Κατά του φόβου
(Είχα προετοιμάσει μια πιο μεγάλη παράγραφο για να γράψω για τη δουλειά μου. Όμως μου φάνηκε πολύ βαρύγδουπη και γι' αυτό την έσβησα. Οπότε προτιμώ το παρακάτω.)
Σε ανύποπτες στιγμές έγραψα υπέρ της αισιοδοξίας, υπέρ της τόλμης και κατά του φόβου. Ισχύουν όλα. Με άλλα λόγια: You get busy living or you get busy dying.
The comrades
Μέσα στο 2009 συνατνήθηκα με ανθρώπους που δουλεύουμε στον ίδιο χώρο και τα πήγαμε πολύ καλά. Αν έχεις την εκτίμηση αυτών των ανθρώπων, έχεις και λόγους να αισιοδοξείς.
Ξεκινάω λοιπόν με τη συμμορία του CSS3.gr. Οι άνθρωποι είναι αστέρια! Το Basecamp που έχουμε είναι η απόλυτη ψυχοθεραπεία. Θα μπορούσα να τους πληρώνω για να τους μιλάω μόνο. Έλα όμως που έχουμε κι ένα site και δεν είναι σωστό... Περιττό να πω πόσο τους εκτιμώ ως φίλους και επαγγελματίες.
Συνεχίζω με το Γεράσιμο και το Θάνο. Τα λαοπρόβλητα και θρυλικά zombo meetings έχουν γίνει τα events της πόλης. Μας ζητάνε εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις να μάθουν όλες τις λεπτομέρειες. Θα μείνουν με την περιέργεια.
Ο Σάκης είναι σταθερή αξία στο χρόνο κι ένας από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους του χώρου που έχω γνωρίσει. Τελευταία βρεθήκαμε και με το Νίκο και το Δημήτρη που τους εκτιμούσα από καιρό.
Ειδική μνεία στον Anonymous Marketer, που μέσα στο 2009 άνοιξε και έκλεισε το πιο ωραίο νέο blog περί marketing. Το site δεν υπάρχει πια αλλά έμεινε μια καλή διαδικτυακή φιλία.
Ναι, ναι όλοι εμείς είμαστε μια καλά οργανωμένη κλίκα. Εμείς παίρνουμε τα δημόσια έργα, μοιράζουμε φράγκα κάτω από το τραπέζι και καταστρώνουμε σχέδια πως να καταστρέψουμε τους αντιπάλους.
Ο υπέρτατος καλοκαιρινός προορισμός
Αν υπάρχει κάτι που να πλησιάζει στον υπέρτατο καλοκαιρινό προορισμό αυτό είναι οι Μαλδίβες. Βλέπω τις φωτογραφίες συνέχεια. Εννοείται ότι καμία από αυτές δεν πείραξα στο Photoshop.
Δεν έχω ξαναδεί πιο πράσινα φυτά, πιο γαλάζιο ουρανό και πιο γαλαζοπράσινη θάλασσα. Δεν έχω ξαναδεί πιο ήπια προσαρμογή της φύσης στις υπηρεσίες του ανθρώπου. Ευγενικοί, χαμογελαστοί άνθρωποι, νησιά που τα διέσχιζες με τα πόδια σε 15' (ήταν τα νησιά που έμενες φυσικά), απίθανη Caipirinha, spa με το απολαυστικότερο Thai massage της Γης, εξωτικά ψάρια και καρχαρίες, απότομες καταιγίδες του Ινδικού ωκεανού, υπέροχο φαγητό και οι καλύτερες overwater βίλες του κόσμου.
It was a very good year...
Όλοι αυτοί ήταν πολύ καλοί λόγοι για να κάνουν το 2009 μια πολύ καλή χρονιά. Όμως η Ρωξάννη, οι φίλοι για τους οποίους δεν έχω γράψει ποτέ εδώ, οι γονείς και πιο πολύ απ' όλους η Αθηνά την έκαναν φανταστική.
Καλό 2010 σε όλους μας και σε όλους όσους ξέχασα να αναφέρω. Υγεία, αισιοδοξία, τόλμη και όχι φόβος.
